Regels:
- De lijn mag geen vertakkingen hebben
- De verbindingen mogen niet exact dezelfde kleuren hebben
- Iedere 'tekst' moet minimaal 1 verbinding hebben
Prentkunst i.v.m Reproductie techniek
Bij prenten is het de bedoeling om van 1 ontwerp een aantal kopieën af te drukken op vellen papier, zijde of elk ander materiaal dat inkt kan absorberen. De vroegst bekende techniek was houtsnede. De houtsnede werd voor het eerst gebruikt in China in de 7e eeuw n.Chr. In Europa werd het in de 15e eeuw toegepast voor religieuze afbeeldingen.
Vanaf het midden van de 15e eeuw in Europa werden prenten in diepdruk van metalen platen vervaardigd (gravures en etsen).
Vanaf het begin van de 19e eeuw maakten kunstenaars ook prenten met de lithografische methode. Houtsnedes, gravures, etsen en lithografieën die door een hand zijn ontworpen en uitgevoerd, worden ‘originelen’ genoemd, in tegenstelling tot ‘reproductiegrafiek’ vervaardigd door gespecialiseerde prentmakers die het werk van schilders of ambachtslieden kopieerden. In de 19e eeuw ontdekte men dat staal gravures afdrukken van een zeer hoge kwaliteit gaven, in een veel groter aantal dan het vrij kwetsbare koper.
Reproductiegrafiek
Hierbij is de bedoeling om een schilderij te reproduceren zodat meer mensen hem konden hebben. Dit deden ze door een prent te maken van het desbetreffende schilderij zodat deze meerdere keren gedrukt kon worden.
Ogen open (blz. 79-112)
Door: Joop Baljon
Henry Miller schreef zijn 'Smile at the foot of the ladder'. Brancusi ontleende daar een van zijn fraaiste sculpturen aan. Architecten zijn nooit opgehouden hun trappen te versieren.
Uit de context van een trap kun je de aanleiding halen om er een autonoom kunstwerk van te maken. Zelfstandige vormgeving, ontleend aan een procédé van bouwen.
De folklore wil dat je de hemel binnengaat door een poort (de hemelpoort). De overwinner gaat door de ereboog de Arc de Triomphe. De boog is architectuur zonder direct praktisch nut (zie afbeeldingen voor enkele voorbeelden).
De Ruïne worden met het klimmen der jaren meestal mooier. Verouderen,slijten, barsten, scheuren, afblakeren, schrompelen, verweren, uitdrogen, vverbleken, rotten, dat zijn allemaal processen die gepaard gaan met een zeker schoonheid. Het ruïne-effect.
Lithografische methode
Lithografie maakt gebruik van het vet in het tekenmateriaal en het vet in de drukinkt. Als drager van de tekening dient kalksteen. Wanneer de tekening op de steen af is wordt de steen vochtig gehouden en het tekenmateriaal vervangen door drukinkt (zie Techniek). Met een pers wordt de geïnkte tekening overgebracht op papier.
Diepdruk
Diepdruk gebeurt op een metalen plaat. Het gedeelte dat zwart moest worden werd ingekerfd met behulp van gereedschappen zo krijg je een gravure. Of het werd uitgebeten met behulp van een zuur, dat heet een ets.
Houtsnede
hierbij wordt het ontwerp getekend op een glad stuk hout en vervolgens worde de gedeelten die op de prent wit moeten zijn weggesneden. En de gedeelten die zwart moeten worden blijven in reliëf over en worden met inkt bedekt. Zodat wanneer het blok hout op een vel papier of een stuk doek werd gelegd het een afdruk van tekeningen in spiegelbeeld achterliet. (bekend als een hoogdruktechniek).
Enfoncé Lafayette!... Attrape mon vieux!
Honoré Daumier (French, 1808–1879)
Zelfportret Rembrandt
Ets.
Maria Uhden
Koe en vrouw met kind,
houtsnede, 1918, 18,3 x 14 cm
Tijd
Tijd is de opeenvolging van bepaalde gebeurtenissen/moment. Een gebeurtenis vindt plaats op een tijdstip of moment. De tijd wordt wel gezien als een opeenvolging van tijdstippen. Daarnaast kan bepaald worden hoe lang een gebeurtenis na een andere plaatsvindt. Het betreft dan de tijdsduur tussen twee tijdstippen. Tijd is het begrip waarmee deze volgorde en duur worden beschreven.
Tijd is voor iedereen iets anders en iets persoonlijks. De een zou blij zijn met tijd terwijl de ander het liever niet heeft. Tijd kan voor haast en stress zorgen denk aan een tijdslimiet maar het kan ook een zeker ritme in je leven geven wat voor sommige heel prettig is.
Lijn
Een lijn kan je zien als een reeks punten aan elkaar op een rechte rij. Of iets wat dingen verbind. Alles bestaat uit lijnen en als je vraagt aan iemand om een lijn te maken zal iedereen dat anders doen. De een zou een dunne lijn op papier tekenen terwijl de ander een stuk touw pakt en die op hangt (wat ook een lijn vormt).
On Kawara
Is een Japans hedendaags kunstenaar wiens werk behoort tot de conceptuele kunst. In 1965 begon hij een reeks van 'datum' schilderijen, gezamenlijk bekend als de Today Series. Waar ter wereld hij ook is, hij maakt altijd een schilderij per dag, en als hij niet in staat is om het die zelfde dag te voltooien vernietigt hij het.
Het geen wat ik hier interessant aan vind is dat ik het zelf een heel lelijk ding vind om naar te kijken. Maar wanneer ik het idee erachter wist en wist waar ik eigenlijk naar aan het kijken was, vond ik het een heel interessant kunstwerk omdat ik er nu een andere kijk op had.
Sol LeWitt
Sol LeWitt, 9 september 1928 – New York, 8 april 2007[1]) was een Amerikaans beeldhouwer, schilder en tekenaar. Zijn werk wordt geassocieerd met diverse stromingen in de moderne kunst, zoals Conceptuele kunst en Minimal Art.
Wall Drawing,
Sol LeWitt, 2003
Today Series,
On Kawara
Christian Marclay
Is een videokunstenaar die is geboren in 1955 en die ook ''The Clock'' heeft gemaakt. Het is in feite een klok , maar het is gemaakt van een 24-uurs montage van duizenden tijdsgebonden scènes uit films en enkele tv-shows, nauwkeurig opgeschreven in "getoond worden real time ": elke scène bevat een indicatie van de tijd ( bijvoorbeeld, een uurwerk, of een stukje dialoog) die wordt gesynchroniseerd met de werkelijke tijd. The Clock debuteerde in de Londense White Cube galerie in 2010.
Waarom ik dit interessant vind is omdat het in zekere zin leuk is om naar te kijken. en in weze kijk je gewoon naar tijd. Maar ik heb nog nooit iemand horen zeggen dat het leuk is om naar een klok te kijken. Waarbij hier wel sprake is, wat mij verwondert.
Sol is our Spinoza (Carl Andre)
Een tekst over Lewitt dat zijn statements die hij publiceerde onder de titel 'Sentences on Conceptual Art'. Het zijn eigenlijk allemaal (statements) manifesten van Lewitt zelfs. Het heeft me geleerd op een andere manier naar sommige kunstwerken te kijken. omdat ik het met sommige statements wel eens ben.
Taal kan zelf ook beeldende kunst zijn, concepten en ideeën vormen zich immers het eerst in gedachten en taal; het is daarmee tevens een wezenlijk element geworden van conceptuele kunst.
Zo is nummer 18 er is niets anders nodig dan de eigen weg te vervolgen, of het ook op die manier begrepen word is niet het probleem van de kunstenaar.
Penguin Composition Rules
Het gaat over de goede opbouw van een tekst hoe alles goed in compositie moet zijn, zodat het er strak uitziet. En over de regels die daarvoor nodig zijn. Zo zou de ruimte (spatie) de dikte van een 'i' moeten hebben. Maar mag je ook niet 'old style text composition with modern face figures' mixen.
Het is een tekst met veel uitlege en algemene regels maar ook een tekst die je kan koppelen aan manifesten.
kortom: geleerd over hoe je een goede tekst opbouw, over wanneer wel en geen hoofdletter over interpuncti, footnotes ect. en dat dat eigenlijk maar regels zijn die iemand ooit zo heeft bedacht omdat dat kennelijk mooit staat. waar vervolgens heel nederland het over eens is. zo kan kan je het bekijken als een manifest van iemand dat heel groot is geworden. Of strakke regels die we uiteindelijk volgen.
Voorbeeld hoe een boek er goed, strak, netjes en verzorgd uit zou moeten zien.
Slechts door de tijd wordt de tijd overwonnen”
Tijd van begin tot eind: over tijd en tijdsbeleving
Door: Anita Rootselaar
Hierin stelt zij de vraak wat is tijd? en Wat betekent tijd?
Wij hebben het idee dat alles altijd een oorzaak moet hebben: iets wat er altijd al is kan geen oorzaak hebben gehad, maar
er kan evenmin een oorzaak zijn voor het begin van het zijn. Voordat er iets was, was er immers nog niets - dus ook geen oorzaak.
Daarom was er voor de Big Bang ook geen sprake van ruimte en/of tijd.
Tijd is al heel oud en is ver voor christus bedacht zo is onze kalender de Gregoriaanse kalender (zonnekalender) waarvan de basis al is vast gelegd in 735 voor christus. Zo kwamen ook de indeleing in jaraen, maanden, dagen, uren, ect. Waar een paar verklaringen voor zijn die ook weer vanuit vroeger komen. Ook word tijd als iets heel wetenschappelijks en wiskundigs genomen. Maar wat tijd nou precies is zou niemand nog antwoord op kunnen geven.
Tijd
Ik droomde, dat ik langzaam leefde ....
langzamer dan de oudste steen.
Het was verschrikkelijk: om mij heen
schoot alles op, schokte of beefde,
wat stil lijkt. ‘k Zag de drang waarmee
de bomen zich uit de aarde wrongen
terwijl ze hees en hortend zongen;
terwijl de jaargetijden vlogen
verkleurende als regenbogen .....
Ik zag de tremor van de zee,
zijn zwellen en weer haastig slinken,
zoals een grote keel kan drinken.
En dag en nacht van korte duur
vlammen en doven: flakkrend vuur.
- De wanhoop en welsprekendheid
in de gebaren van de dingen,
die anders star zijn, en hun dringen,
hun ademloze, wrede strijd ....
Hoe kón ik dat niet eerder weten,
niet beter zien in vroeger tijd ?
Hoe moet ik het weer ooit vergeten ?
M. Vasalis
Ogen open (blz. 56-65)
Door: Joop Baljon
Faure betoogt dat vormgeving bepaalde eigenschappen weerspiegelt en in de herinnering vasthoudt aan de plaats waar zij ontstaat. Invloed van klimaat en bodemgesteldheid op het bouwen is evident.
Wat geld voor de vorm, gaat ook op voor de kleur.
Mensen houden van merktekens op de grond. Landmarks. Sporen van vergane beschavingen. Grond in bezit nemen, al is het alleen maar symbolisch, bevredigt onze diepste instincten. Een bijzonder chique vorm van landveroveren is het aanleggen van labyrinten. Zo'n meestervariant op het beginsel lay-out maakte Mathias Goeritz met zijn Jeruzalem-Labyrint voor het Shaltiel-gebouw te Jeruzalem (zie afbeeldingen).
Ogen open (blz. 146-156)
Door: Joop Baljon
Lijnen visualiseren wegen, wat een verrassend (zelfs dramatisch) effect bleek te hebben. Fred Fischer laat in zijn boek Der animale Weg de grafische weergave zien van de weg die afgeled wordt door een werkmier van zijn nest naar zijn prooi en terug. De heenweg is kronkelig, de terugweg recht. Wie de kortste weg volgt van punt A naar punt B laat als reisspoor een rechte lijn na.
De Franse tuin die veel te maken heeft met Descartiaanse logica bestaat vooral uit rechte lijnen. In tegenstelling tot de Japanse tuin, waar alles zigzag gaat. Het gaat er de Japanner in zijn tuin niet om rechtstreeks van A naar B te komen, het gaat hem erom tussen A en B zo veel en zo lang mogelijk te genieten.
De weg is sterker dan de mens. Wat doet vermoeden dat het idee weg ook in de visuele kunst, in de architectuur en de vormgeving een grote rol moet spelen.
De beeldhouwkunst brengt geen pleurants meer voort. Er worden geen necrologieën meer in steen gehouwe. De twintigste eeuw, die de geschiedenis ingaat met het recordaantal gesneuvelden en gemartelden, kenmerkt zich tevens door het minste aantal monumenten daarvoor.
Ogen open (blz. 181-203)
Door: Joop Baljon
In zo goed als elk boek over design wordt het woord Gestalt genoemd en verklaard als een ordenend beginsel, ingebakken in onze ordenende manier van waarnemen (perceptieleer).
Het uiterlijk is het innerlijk. In platonische termen: de vorm is de drager van het idee.
Er is een verband tussen getal en magie en daarom ook tussen vorm en magie wat vooral bij een piramide sterk het geval is.
De grafische projectie van de Gulden Snede manifesteert zich als een spiraal. En zo heeft ook de draaikolk en de groei van het hoofdhaar met de spiraal te maken.
Sebastian
(pagina 103, ogen open Joop Beljon)
Arc de Triomphe
Jeruzalem-Labyrint
Mathias Goeritz
Jeruzalem-Labyrint
Mathias Goeritz
Islamitische decoraties i.v.m kalligrafie
Een typische islamitische stijl spreekt vooral uit de ornamentering en vlakversiering, die doordrong in luxeartikelen als metalen vaatwerk en met zijde bespannen panelen. Aanvankelijk had de islam een negatieve inbreng doordat religieuze symbolen ontbraken en het verboden was menselijke en dierfiguren in de religieuze kunst af te beelden.
Het Koefische schrift kan de eerste typisch islamitische kunstvorm genoemd worden. Koefische inschriften spelen ook een belangrijke rol in de decoraties van luxeartikelen zoals juwelenkistjes. Maar aardewerken schalen hebben geen andere decoraties alleen de inschriften met vrome wensen en wijze spreuken.
De vroegste Korans konden door meerdere gelovigen tegelijk bestudeerd worden. Dezelfde stijl, diek en zwaar, maar messcherp, werd op grote schaal toegepast voor de monumentale inschriften, gewoonlijk op friesvormige stroken, waarbij hun visuele ritme werd aangepast aan of geInspireerd door de ornamenten met bladmotieven waarmee ze vaak werden gecombineerd.
Het Koefisch was een ceremonieel schrift. Het werd niet gebruikt voor alledaagse zaken, maar werd in hoofdzaak ontwikkeld voor koranmanuscripten, die men alleen hun eerbiedwaardige status kon geven door middel van fraaie pennenkunst en spaarzaam aangebrachte abstracte ornamenten.
Dürer i.v.m gravure
Dürer legde en onderhield contacten met duitse humanisten, die in Duitsland de neiging hadden zich enigszins afzijdig te houden van kunstenaars en ambachtslieden. Waarschijnlijk zag Dürer in deze kringen gravures van mythologische taferelen door Pollaiulo en Mantegna, die sterk verschilden van noordelijke kunstwerken doordat de figuren naakt waren of antieke gewaden droegen en geen moderne kostuums, waardoor de klassieke onderwerpen weer werden geïntegreerd met klassieke vormen. Hij ging ertoe deze afbeeldingen met pen en inkt te kopiëren, waarnaar hij er uiteindelijk zelfstandig in kon werken.
Het maken van prenten met behulp van metalen platen kwam voor het eerst in gebruik in Duitsland en Italië. Het was het resultaat van de combinatie van twee veel oudere technieken – het afdrukken van in houtblokken gesneden voorstellingen en het graveren van decoraties in zilver – en werd vergemakkelijkt door een aanzienlijke verbetering van de kwaliteit van het lompenpapier. Geen kunstenaar was beter toegerust om dit proces te vervolmaken dan Dürer, en zijn grote prent over St. Eustachius is alleen al in technisch op zicht een meesterwerk.
Nooit tevoren had een gravure zulke subtiele schakeringen van licht en schaduw getoond, zulke contrasten in texxtuur en bijna in kleur.
Pagina uit de koran in Koefisch schrift, Irak of Syrië, 8e of 9e eeuw
Perkament, 21,6 x 32,5 cm.
Museum für Islamische Kunst, Berlijn.
Schaal met Koefische inschriften, uit Nisjapoer, Iran 10e eeuw. Geglazuurd aardewerk, hoogte 7,2 cm, diameter 25,1 cm.
Verzameling Khalili.
Performers: Nick Meehan, Adina Renner, Fabienne Wyss
Camera: Sal Kroonenberg
Editing: Nick Meehan
Location: Mediamatic Fabriek, Amsterdam
A Moniker production
Albrecht Dürer
De hl. Hubertus, ook wel Eustace. Graveren. 35.4 x 26 cm.
Kwartaal 2